Ewangelia na dziś – 1 października 2025 | Psalm z komentarzem, wspomnienie św. Teresy od Dzieciątka Jezus.
Słowo Boże na 1 października 2025: Teraz albo nigdy. Koszt bycia uczniem.
Przeczytaj Ewangelię na dziś (Łk. 9,57–62) i dowiedz się, dlaczego radykalna decyzja o pójściu za Jezusem nie znosi zwłoki. Komentarz biblijny na 1 października łączy odwagę Nehemiasza z „małą drogą” św. Teresy.
Dzisiejsza liturgia stawia nas w obliczu radykalnego wezwania Jezusa. Trzy spotkania na drodze demaskują nasze najczęstsze wymówki i opóźnienia w życiu duchowym. Chrystus mówi jasno: pójście za Mną wymaga pełnego zaangażowania, bez oglądania się wstecz. Tę prawdę, choć brzmi twardo, z łagodnością wypełniła w swoim życiu św. Teresa od Dzieciątka Jezus.
1. Pierwsze czytanie (Ne 2, 1–8)
Z Księgi Nehemiasza
„Gdy król mnie zapytał: ‹Czemu patrzysz taki smutny?› — odpowiedziałem mu: ‹Pan mój, król, niech żyje na wieki! Dlaczego miałbym nie wyglądać na strapionego, skoro miasto, gdzie są groby moich ojców, jest spustoszone, a jego bramy spalone?›… Król udzielił mi pozwolenia oraz listów… bym je odbudował”.
2. Psalm responsoryjny (Ps. 137 (136), 1–2.3.4–5.6)
Refren: „Kościele święty, nie zapomnę ciebie”.
„Nad rzekami Babilonu płakaliśmy, wspominając Syjon… Jeżeli zapomnę ciebie, Jeruzalem… niech moja prawica uschnie”.
3. Aklamacja przed Ewangelią (Flp 3, 8b–9a)
„Alleluja, alleluja, alleluja. Wyzułem się ze wszystkiego i uznaję to za śmieci, byle tylko zyskać Chrystusa i znaleźć się w Nim”.
4. Ewangelia według św. Łukasza (Łk 9, 57–62)
„Gdy Jezus z uczniami szedł drogą, ktoś rzekł do Niego: ‹Pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz›. On mu odparł: ‹Lisy mają nory, ptaki powietrzne mają gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł oprzeć›.
Do innego rzekł: ‹Pójdź za Mną›. Ten odpowiedział: ‹Panie, pozwól mi najpierw pogrzebać mojego ojca›. Jezus odparł: ‹Zostaw umarłym grzebanie ich umarłych, a ty idź i głoś królestwo Boże›.
Jeszcze inny rzekł: ‹Chcę Cię naśladować, ale najpierw pozwól mi się pożegnać z moimi w domu›. Jezus mu odpowiedział: ‹Kto przykłada rękę do pługa, a ogląda się wstecz, nie nadaje się do królestwa Bożego›”.
Komentarz merytoryczny: Bez zwłoki, bez powrotów
Dzisiejsza Ewangelia, w zderzeniu z Nehemiaszem, uczy nas trzech rzeczy: radykalizmu, priorytetów i wytrwałości.
Gotowość na bezdomność (Radykalizm). Pierwszy z rozmówców obiecuje pójść „dokądkolwiek”. Jest entuzjastyczny, ale być może nieświadomy. Jezus ostrzega go: naśladowanie Go to brak bezpieczeństwa, brak stabilizacji. Syn Człowieczy, który „nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł oprzeć”, wzywa do zerwania z wygodą. Pójście za Jezusem jest radykalnym wyborem, który musi być ważniejszy niż nasza strefa komfortu.
Priorytet królestwa (Priorytety). Drugi rozmówca używa najbardziej szlachetnej wymówki: pogrzeb ojca. W kulturze żydowskiej to był święty obowiązek. Reakcja Jezusa jest szokująca: „Zostaw umarłym grzebanie ich umarłych”. To stwierdzenie nie jest wezwaniem do lekceważenia rodziców, ale do ustalenia najwyższego priorytetu. Misja głoszenia Królestwa Bożego jest pilniejsza niż najświętsze obowiązki ludzkie. Czasem to, co wydaje się słuszne i ważne, może stać się największą przeszkodą na drodze za Chrystusem.
Wzrok w przyszłość (Wytrwałość). Trzeci rozmówca chce się „pożegnać z moimi w domu”. To wydaje się naturalne. Jednak Jezus demaskuje to jako niebezpieczeństwo oglądania się wstecz. Kto pracuje na roli, musi patrzeć przed siebie, by pług szedł prosto. Każde spojrzenie wstecz grozi zejście z drogi. Oglądanie się wstecz to tęsknota za tym, co zostawiliśmy (wygoda, stare nawyki, relacje, które nas hamują). Pójście za Jezusem wymaga decyzji nieustającej i determinacji.
Św. Teresa: „Mała droga” radykalizmu. Wspomnienie św. Teresy od Dzieciątka Jezus idealnie łączy tę twardą Ewangelię z miłosierdziem. Jej „mała droga” nie jest łatwą drogą. Jest to radykalne, pełne oddanie się Bogu w najmniejszych codziennych uczynkach, bez szukania uznania i bez oglądania się na własne słabości. Uczy nas, że wielkość nie polega na heroicznych czynach, ale na heroicznej miłości w prostocie. To najpiękniejsza odpowiedź na wezwanie Jezusa: teraz, bez zwłoki, i bez oglądania się wstecz.
Modlitwa na dziś
Panie Jezu, który wzywasz mnie, abym szedł za Tobą bez oglądania się wstecz – daj mi serce odważne i ufne. Ucz mnie prostoty św. Teresy od Dzieciątka Jezus i prowadź, abym nie odkładał decyzji o miłości do Ciebie na później. Daj mi odwagę Nehemiasza, bym z miłością odbudowywał to, co w moim życiu i wspólnocie jest zniszczone. Amen.
Podsumowanie: Słuchaj jak Nehemiasz, służ jak Teresa.
Dzisiejsza liturgia (Ne 2, Ps 137, Łk 9) to mocne wezwanie do natychmiastowej, bezkompromisowej decyzji. Nie ma miejsca na wymówki (brak stabilizacji) ani na zwłokę (nawet z "świętych" powodów). Musimy chwycić pług i patrzeć tylko przed siebie, ku Chrystusowi. Św. Teresa od Dzieciątka Jezus pokazuje, że ten radykalizm realizuje się w prostocie: w codziennej wierności i miłości.
Komentarze
Prześlij komentarz