Ewangelia na dziś – 15 września 2025 | Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny

 Słowo Boże na 15 września 2025: U stóp Krzyża – Tajemnica Bolesnej Miłości

Dzisiejsze wspomnienie Najświętszej Maryi Panny kieruje naszą uwagę na jeden z najpotężniejszych obrazów chrześcijaństwa: Matkę stojącą u stóp krzyża umierającego Syna. To wezwanie do kontemplacji nie tylko cierpienia, ale przede wszystkim miłości, posłuszeństwa i wierności, które mają moc przemieniać.

1. Pierwsze czytanie (Hbr 5, 7–9)

Chrystus podczas swojego życia doczesnego z głośnym wołaniem i płaczem zanosił gorące prośby i błagania do Tego, który mógł Go wybawić od śmierci, i został wysłuchany dzięki swej uległości. A chociaż był Synem, nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał. A gdy wszystko wykonał, stał się sprawcą zbawienia wiecznego dla wszystkich, którzy Go słuchają.

2. Psalm responsoryjny (Ps 31 (30), 2–6.15–16.20)

Panie, do Ciebie się uciekam: niech nigdy nie doznam zawodu, wybaw mnie w sprawiedliwości Twojej... W ręce Twoje powierzam ducha mego...

 Refren: „Wybaw mnie, Panie, w miłosierdziu swoim”. 

Pełny tekst Psalmu dostepny jest tagże  Biblia Tysiąclecia online.

3. Ewangelia według św. Jana (J 19, 25–27)

Obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: „Niewiasto, oto syn Twój”. Następnie rzekł do ucznia: „Oto Matka twoja”. I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.

Refleksja biblijna: Ból, który zbawia

Dzisiejsza liturgia to głęboka lekcja, która łączy cierpienie Chrystusa z wiernością Maryi, a nas zaprasza do wejścia w tę tajemnicę.

  1. Posłuszeństwo, które przynosi zbawienie. Pierwsze czytanie z Listu do Hebrajczyków ukazuje nam ludzką stronę Jezusa. On również doświadczał strachu, cierpienia i bólu. „Z głośnym wołaniem i płaczem zanosił gorące prośby”. Jednak w tym wszystkim „nauczył się posłuszeństwa”. To posłuszeństwo, przyjęcie woli Ojca, stało się kluczem do zbawienia wiecznego.

  2. Maryja – symbol wierności i siły. Obok krzyża stała Jego Matka. W momencie największej ludzkiej hańby i bólu, ona nie uciekła. Jej milcząca obecność jest dowodem największej wiary, nadziei i miłości. Maryja uczy nas, że nie ucieka się od cierpienia, ale przyjmuje je w ciszy i ufności, wiedząc, że miłość jest silniejsza od bólu. Jest archetypem wiernego ucznia, który pozostaje z Mistrzem w Jego najtrudniejszej chwili.

  3. Psalm – ostateczne zaufanie w cierpieniu. W psalmie responsoryjnym znajdujemy echo postawy Maryi. „W ręce Twoje powierzam ducha mego” to słowa pełne bezgranicznego zaufania. To postawa, która pozwala wytrwać nawet wtedy, gdy ból wydaje się nie do zniesienia. W chwilach największej udręki, ufamy, że nasze życie i nasz duch są bezpieczne w rękach Boga.

Modlitwa dnia

Boże, który pozwoliłeś Matce swojego Syna stanąć pod krzyżem z wiernością i cierpliwą miłością, naucz nas przyjmować nasze cierpienia z nadzieją i zaufaniem do Twojej woli. Pomóż nam dostrzegać sens w trudnych chwilach i ufać, że tam, gdzie miłość spotyka krzyż, tam zaczyna się zbawienie. Amen.

Podsumowanie: 

Dzisiejsze czytania (Hbr 5, 7–9; Ps 31; J 19, 25–27) prowadzą nas przez drogę cierpienia – od uległości Chrystusa, przez zaufanie Psalmisty, aż po obecność Maryi pod krzyżem. Maryja  jest dla nas wzorem wiernej miłości i niezachwianego zaufania ucznia w obliczu Wielkiego Cierpienia. To zaproszenie dla nas: zanieść swoje troski i cierpienia do Boga, jak Maryja – w wierze i oddaniu, bez lęku.

Komentarze

Prześlij komentarz