Ewangelia na dziś – 24 września 2025 |Psalm. Komentarz

 Słowo Boże na 24 września 2025: Uzdrowieni, by uzdrawiać

Dzisiejsza liturgia to potężne przesłanie o nawróceniu, zaufaniu i misji. Zaczyna się od głębokiej skruchy Ezdrasza, która prowadzi do Bożego miłosierdzia, a kończy na radykalnym wezwaniu Jezusa do misyjnej służby. Centralnym przesłaniem jest to, że Bóg najpierw nas uzdrawia i podnosi, abyśmy potem, opierając się wyłącznie na Jego mocy, mogli nieść uzdrowienie innym.

1. Pierwsze czytanie (Ezd 9, 5–9)

Z Księgi Ezdrasza

„Ja, Ezdrasz, w czasie ofiary wieczornej wstałem z upokorzenia swego, w rozdartej szacie… Padłem na kolana, wyciągnąłem dłonie do Pana… Przestępstwa nasze urosły powyżej głowy, a wina nasza wzbiła się do nieba.” „…w niewoli naszej nie opuścił nas Bóg nasz, lecz dał nam znaleźć względy u królów perskich… pozwolił nam odżyć, byśmy mogli wznieść dom Boga naszego i odbudować jego ruiny…”

2. Psalm responsoryjny (Tobit 13, 2abcd. 3–4a. 4bcd. 5. 8)

„Niech będzie błogosławiony Bóg, który żyje na wieki... On karze i okazuje miłosierdzie... i zgromadzi was spośród wszelkich narodów… Nawróćcie się, grzesznicy… może znajdzie w was upodobanie i miłosierdzie wam okaże.”

 Refren: „Pan bardzo wielki, żyjący na wieki”.

3. Aklamacja przed Ewangelią

„Alleluja, alleluja, alleluja – Bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.” (Mk 1, 15)

4. Ewangelia według św. Łukasza (Łk 9, 1–6)

„Jezus zwołał Dwunastu, dał im moc i władzę nad złymi duchami oraz moc uzdrawiania… I wysłał ich, aby głosili królestwo Boże i uzdrawiali chorych… Nie bierzcie nic na drogę… Gdy was gdzie indziej nie przyjmą, strząśnijcie proch z nóg waszych jako świadectwo…”

Komentarz merytoryczny: Od pokory do misji

Dzisiejsze czytania ukazują spójny i radykalny proces: skrucha prowadzi do miłosierdzia, a miłosierdzie do misji.

  1. Duchowa postawa: Uznaj grzech, by doświadczyć miłosierdzia. Modlitwa Ezdrasza jest modelem autentycznej pokuty. Nie próbuje on umniejszać grzechu, ale nazywa go po imieniu: „przestępstwa nasze urosły powyżej głowy”. Taka szczerość i głębokie poczucie winy to pierwszy krok do nawrócenia. Dopiero po uznaniu grzechu można dostrzec niewiarygodne miłosierdzie Boga, który w swej łasce „pozwolił nam odżyć”.

  2. Boże miłosierdzie to fundament misji. Psalm z Księgi Tobiasza wzywa do nawrócenia, obiecując, że Bóg „zgromadzi was spośród wszelkich narodów”. Boże miłosierdzie jest siłą, która przywraca do życia i gromadzi. Jest ono motywacją do działania. Zaufanie tej łasce pozwala nam wyruszyć w drogę, bo wiemy, że to nie my, ale Bóg działa w nas i przez nas.

  3. Misja bez bagażu. Jezus posyła swoich uczniów w sposób, który wydaje się nierozsądny: „Nie bierzcie nic na drogę”. Nie mają zabierać chleba, torby ani pieniędzy. Ta instrukcja to kluczowe przesłanie o naturze ewangelizacji: moc nie leży w zasobach materialnych, ale w autorytecie, który Jezus im dał – „moc i władza nad złymi duchami oraz moc uzdrawiania”. Uczniowie mieli głosić, uzdrawiać i ufać, że Bóg zatroszczy się o ich potrzeby.

Modlitwa dnia

Boże Miłosierny, który przez pokutę odnawiasz życie i budujesz Twój dom pośród ruin, daj mi ducha skruchy i zawierzenia. Naucz mnie opierać się nie na własnych siłach, lecz na Tobie – by z pełnym zaufaniem głosić Twoje królestwo wszędzie tam, gdzie mnie posyłasz. Amen.

Podsumowanie: Służba z pustymi rękami, ale pełnym sercem

Dzisiejsza liturgia (Ezd 9, Tobit. 13, Łk 9) to spójne przesłanie: misja chrześcijanina rozpoczyna się od nawrócenia i pokory, które otwierają serce na miłosierdzie. Bóg podnosi nas z upadku, a następnie posyła, dając nam moc i władzę. To moc nie z pieniędzy czy zasobów, ale z Jego łaski. Prawdziwa służba Bogu polega na tym, by ruszyć w drogę z pustymi rękami, ale z sercem pełnym zaufania i miłosierdzia.

Komentarze

Prześlij komentarz