Ewangelia na dziś – 9 września 2025 | Komentarz i Psalm na dzi

 Słowo Boże na 9 września 2025: Wybór, który zmienia świat

1. Pierwsze czytanie (Kol 2, 6–15)

Z Listu Świętego Pawła Apostoła do Kolosan.

„Jak przejęliście naukę o Chrystusie Jezusie jako Panu, tak dalej w Nim postępujcie: zapuśćcie w Nim korzenie (…) Baczcie, aby ktoś was nie zagarnął (…) opartą na ludzkiej tradycji (…) a nie na Chrystusie. W Nim bowiem mieszka cała Pełnia: Bóstwo na sposób ciała, a zostaliście napełnieni w Nim (…) Darował nam wszystkie występki, skreślił zapis dłużny (…) przygwoździwszy do krzyża. Po rozbrojeniu Zwierzchności i Władz (…) powiódł je w triumfalnym pochodzie.”

2. Psalm responsoryjny – Psalm 145 (144), 1–2.8–11

„Będę Cię wielbił, Boże mój i Królu (…) Każdego dnia będę błogosławił Cię… Pan jest łagodny i miłosierny, nieskory do gniewu (…) Pan jest dobry dla wszystkich, a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył (…) Niech mówią o chwale Twojego królestwa…”

Refren: „Pan Bóg jest dobry dla wszystkich na ziemi.” 

Pełny tekst Psalmu dostepny jest tagże  Biblia Tysiąclecia online.

3. Aklamacja przed Ewangelią

Alleluja, alleluja, alleluja

„Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem, abyście szli i owoc przynosili.”

4. Ewangelia – Łk. 6, 12–19

„Wybór Dwunastu”

„Jezus wyszedł na górę, aby się modlić, i całą noc trwał na modlitwie do Boga. Z nastaniem dnia przywołał swoich uczniów i wybrał spośród nich dwunastu, których nazwał apostołami: Szymona (Piotra), Andrzeja, Jakuba, Jana, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakuba syna Alfeusza, Szymona Gorliwego, Judę syna Jakuba i Judasza Iskariotę. Zszedł z nimi na dół i zatrzymał się na równinie; był tam tłum z całej Judei, Jerozolimy, Tyru i Sydonu – przyszli, by Go słuchać i znaleźć uzdrowienie. Także dręczeni duchami nieczystymi byli uzdrowieni, a moc wychodziła od Niego.”

Refleksja biblijna: komentarz do czytań liturgicznych

Dzisiejsza liturgia to potężny drogowskaz dla każdego, kto chce żyć wiarą w autentyczny sposób. Składa się z trzech, wzajemnie uzupełniających się, części:

  1. Zakorzenienie w Chrystusie, a nie w tradycji (Kol 2, 6–15) Paweł Apostoł ostrzega przed powierzchowną religijnością. Mówi, że nie ma sensu podążać za „ludzkimi tradycjami”, bo cała Pełnia Boża jest w Chrystusie. To On jest naszym fundamentem, a nie ludzkie przepisy czy puste rytuały. Przez Jego śmierć na krzyżu zostaliśmy uwolnieni od wszelkiego długu. Ten fragment to wyzwanie dla nas: czy żyjesz w pełni łaski Chrystusa, czy raczej w pułapce ludzkich „musisz”? Prawdziwa wiara to zakorzenienie w Nim, a nie w tym, co powiedzieli inni.

  2. Pan Bóg jest dobry (Ps. 145) W obliczu tak radykalnej wolności, jaką daje Chrystus, Psalm na dziś zaprasza nas do codziennego uwielbienia. „Pan Bóg jest dobry dla wszystkich”. To nie jest tylko fraza, to prawda, którą powinniśmy celebrować każdego dnia. Bóg jest łagodny, miłosierny, a Jego łaska jest nad wszystkim, co stworzył. Uwielbienie jest naszą odpowiedzią na tę prawdę.

  3. Wybór Dwunastu – Modlitwa jako fundament (Łk. 6, 12–19) Ewangelia na dziś jest kulminacją tych prawd. Jezus, zanim podjął jedną z najważniejszych decyzji w swojej publicznej misji – wybór Dwunastu – spędza całą noc na modlitwie. To pokazuje, że każdy poważny krok w życiu chrześcijanina musi być poprzedzony głębokim dialogiem z Ojcem. Powołanie nie rodzi się w pośpiechu, ale w ciszy. A moc, która z niego wypływa, jest ogromna: tłumy szły do Niego, by „słuchać i znaleźć uzdrowienie”, a „moc wychodziła od Niego i uzdrawiała wszystkich”. Zauważ, że Jezus wybrał Dwunastu, aby byli z Nim, a następnie posłał ich do ludzi. Nasze powołanie to bycie z Nim, by przez nas mogła działać Jego moc.

    Modlitwa dnia

    Panie Jezu, Ty wybierasz nas z dala od zgiełku świata i prowadzisz przez noc modlitwy. Daj nam być mocą Twojego miłosierdzia dla tych, których spotykamy. Uczyń nas zakorzenionymi w Tobie, abyśmy żyli Twoją pełnią, a nie pustymi tradycjami. Amen.

    Podsumowanie

Dzisiejsze czytania (Kol 2,6–15; Ps. 145; Łk. 6,12–19) to potężny przewodnik. Uczą nas, że autentyczna wiara to nie pusta tradycja, ale żywe zakorzenienie w Chrystusie. To wezwanie do codziennego uwielbienia Jego dobroci i do słuchania Jego głosu w ciszy, aby przez nas działała Jego uzdrawiająca moc i abyśmy wreszcie mogli w pełni żyć naszym powołaniem.

Komentarze

Prześlij komentarz