Ewangelia na dziś – 7 października 2025 | (Łk. 17, 5–10) i dowiedz się, co Jezus mówi o pokornej służbie i mocy wiary jak ziarnko gorczycy. Komentarz biblijny .

 Słowo Boże na 7 października 2025: Wierność jest kluczem do życia.


 Przeczytaj Ewangelię na dziś (Łk 17, 5–10) i dowiedz się, co Jezus mówi o pokornej służbie i mocy wiary jak ziarnko gorczycy. Komentarz biblijny na 7 października o cierpliwej wierności (Habakuk). Dzisiejsza liturgia stawia nas przed wyzwaniem trwania w wierze wbrew trudnym okolicznościom oraz uczy nas właściwej postawy w relacji z Bogiem. Apostołowie proszą o „dodanie wiary”, a Jezus odpowiada, że liczy się jej jakość, a nie ilość. Następnie wyjaśnia, że nasza największa wiara musi prowadzić do pokornej służby, wolnej od poczucia zasługi.

1. Pierwsze czytanie (Ha 1, 2–3; 2, 2–4)

       Z Księgi proroka Habakuka

„Jak długo, Panie, mam wzywać pomocy – a Ty nie wysłuchujesz? Wołam do Ciebie: Na pomoc! – a Ty nie wybawiasz… I odpowiedział Pan tymi słowami: ‹…jeśli się opóźnia, ty go oczekuj, bo w krótkim czasie przyjdzie niezawodnie. Oto zginie ten, co jest ducha nieprawego, a sprawiedliwy żyć będzie dzięki swej wierności›”.

2. Psalm responsoryjny (Ps. 95 (94).

      Refren: „Słysząc głos Pana, serc nie zatwardzajcie”.

Przyjdźcie, radośnie śpiewajmy Panu… Stańmy przed obliczem Jego z uwielbieniem… Obyście dzisiaj usłyszeli głos Jego: ‹Niech nie twardnieją wasze serca jak w Meriba…›”

Pełny tekst Psalmu dostepny jest tagże  Biblia Tysiąclecia online.

3. Aklamacja przed Ewangelią (1 P 1, 25)

„Alleluja, alleluja, alleluja. Słowo Pana trwa na wieki. Właśnie to słowo ogłoszono wam jako Dobrą Nowinę”.

4. Ewangelia według św. Łukasza (Łk 17, 5–10)

„Apostołowie prosili Pana: ‹Dodaj nam wiary›. Pan rzekł: ‹Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy… powiedzielibyście tej morwie: „Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze”, a byłaby wam posłuszna… Tak i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono, mówcie: ‹Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać›”.

Komentarz merytoryczny: Sługa i Wierność.

Dzisiejsza liturgia skupia się na dwóch kluczowych elementach życia wiarą: odpowiedzi na trudności oraz postawie wobec służby Bożej.

  1. Wierność w czasie próby. Prorok Habakuk zadaje pytania pełne bólu i rozpaczy, które każdy z nas zna: dlaczego Bóg milczy wobec niesprawiedliwości? Odpowiedź Pana jest wezwaniem do cierpliwej wierności. Bóg obiecuje, że widzenie się wypełni, nawet jeśli się opóźnia. „Sprawiedliwy żyć będzie dzięki swej wierności” – to obietnica, że nasze zbawienie zależy od naszego trwania w ufności, a nie od natychmiastowego rozwiązania wszystkich problemów. Psalm dodaje: „Słysząc głos Pana, serc nie zatwardzajcie” – wierność wymaga otwartego, nienamarszczonego serca.

  2. Moc wiary: jakość, nie ilość. Jezus odpowiada apostołom, że nie chodzi o „dodanie” (czyli zwiększenie) wiary, lecz o jej czystość i pełne zaufanie. Wiara, nawet jeśli wydaje się mała (jak ziarnko gorczycy), jest potężna, jeśli jest całkowitym zawierzeniem Bogu. Mówienie „morwie: Wyrwij się z korzeniem…” symbolizuje moc przemiany niemożliwego, gdy nasza ufność opiera się wyłącznie na Bogu.

  3. Pokora w służbie. Druga część Ewangelii jest pouczeniem o postawie sługi. Nasza relacja z Bogiem nie jest biznesem opartym na wzajemnych zasługach. Nawet po wykonaniu wszystkich poleceń, uczeń ma stwierdzić: „Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać”. To nie znaczy, że nasza praca jest bezwartościowa, lecz że nie jest podstawą do roszczenia sobie praw u Boga. Wszystko, co robimy, jest odpowiedzią na dar łaski, a nie środkiem do zdobycia zasługi.


Modlitwa na dziś

Panie Jezu, naucz mnie wiernie i pokornie wypełniać Twoją wolę. Pomóż mi ufać, że wierność prowadzi do życia, a każdy mój czyn, nawet najmniejszy, ma znaczenie w Twoich oczach. Daj mi łaskę trwania w Tobie, kiedy czekam na wypełnienie się Twoich obietnic. Amen.


Podsumowanie: Odpowiedzialność w służbie.

Dzisiejsza liturgia (Ha 1–2, Ps. 95, Łk 17) to wezwanie do cierpliwej wierności (Habakuk) i całkowitego zawierzenia (gorczyca). Uczy nas, że nasza praca ma wartość tylko jako pokorna służba – wykonujemy to, co powinniśmy, z miłości, a nie z chęci zasługiwania. Sprawiedliwy żyje dzięki swej wierności.

Komentarze