Ewangelia na dziś – 28 września 2025 | Psalm. Komentarz biblijny.

 Słowo Boże na 28 września 2025: Zaskakujący werdykt.

Dzisiejsza liturgia stawia nas w obliczu surowej prawdy: samo słuchanie Słowa Bożego nie wystarczy. Kluczem do zbawienia jest czynna miłość, która przełamuje duchową obojętność i obala mury zbudowane z luksusu. Przypowieść o bogaczu i Łazarzu pokazuje, że największą przepaść między nimi stworzyła nie bieda, a brak wrażliwości i ignorowanie Słowa, które było na wyciągnięcie ręki.

1. Pierwsze czytanie (Am 6, 1a.4–7)

Z Księgi proroka Amosa

„Biada beztroskim na Syjonie i dufnym na górze Samarii. Leżą na łożach z kości słoniowej i wylegują się na dywanach; jedzą oni jagnięta z trzody i cielęta ze środka obory… a nic się nie martwią upadkiem domu Józefa.”

2. Psalm responsoryjny (Ps. 146 (145).

„Bóg wiary dochowuje na wieki, uciśnionym wymierza sprawiedliwość, chlebem karmi głodnych… Pan wypuszcza na wolność uwięzionych… ochrania sierotę i wdowę… Pan króluje na wieki.”

Refren: „Chwal, duszo moja, Pana, Stwórcę swego”.

 Pełny tekst Psalmu dostepny jest tagże  Biblia Tysiąclecia online.

3. Drugie czytanie (1 Tm 6, 11–16)

Z 1. Listu do Tymoteusza

„Ty, o człowiecze Boży, uciekaj od tego rodzaju rzeczy, a podążaj za sprawiedliwością, pobożnością, wiarą, miłością, wytrwałością, łagodnością! Walcz w dobrych zawodach o wiarę, zdobądź życie wieczne: do niego zostałeś powołany… abyś zachował przykazanie nieskalane, bez zarzutu…”

4. Aklamacja przed Ewangelią

„Alleluja, alleluja, alleluja. Jezus Chrystus, będąc bogatym, dla was stał się ubogim, aby was ubóstwem swoim ubogacić”. (por. 2 Kor 8,9)

5. Ewangelia według św. Łukasza (Łk 16, 19–31)

„Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień ucztował wystawnie. U bramy jego pałacu leżał żebrak pokryty wrzodami, imieniem Łazarz... Umarł żebrak i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz… gdy cierpiąc męki w Otchłani, podniósł oczy… Proszę cię, ojcze Abrahamie… Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają! … Jeżeli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby ktoś z umarłych powstał, nie uwierzą.”

Komentarz merytoryczny: Przepaść, którą można pokonać tylko za życia.

Dzisiejsza liturgia stanowi spójne ostrzeżenie przed duchową obojętnością i wezwanie do czynnej miłości.

  1. Duchowe zaślepienie. Prorok Amos bezlitośnie demaskuje hipokryzję tych, którzy beztrosko żyją w luksusie, nie martwiąc się „upadkiem domu Józefa” – czyli złem i cierpieniem wokół. Ich dobrobyt jest przekleństwem, bo prowadzi do duchowej ślepoty na potrzeby bliźniego.

  2. Bóg działa, a my mamy naśladować. Psalm 146 jest hymnem na cześć Boga, który „uciśnionym wymierza sprawiedliwość”, troszczy się o głodnych, uwięzionych, sieroty i wdowy. To jest obraz aktywnej Bożej sprawiedliwości, którą my mamy naśladować. Nasza wiara ma być odzwierciedleniem tego, co Bóg czyni dla najbardziej potrzebujących.

  3. Walka o wiarę to walka o miłość. List do Tymoteusza wzywa do „walki w dobrych zawodach o wiarę”. Czym jest ta walka? To nie tylko obrona dogmatów. To walka o sprawiedliwość, pobożność, ale przede wszystkim o miłość. To wezwanie do walki z własną obojętnością, egoizmem i wygodnictwem, które są największymi przeszkodami na drodze do świętości.

  4. Najważniejsza przestroga Ewangelii. Przypowieść o bogaczu i Łazarzu jest dramatycznym świadectwem, że Słowo Boże (Mojżesz i Prorocy) jest wystarczające, aby pokonać obojętność. Problem bogacza nie polegał na tym, że był bogaty, ale na tym, że był ślepy na cierpienie Łazarza, który leżał u jego bram. Bogacz miał Słowo, ale nie wcielił go w życie. Finał przypowieści jest brutalnie dobitny: jeżeli Słowo nie poruszyło twojego serca, to żaden cud cię nie przekona.

Modlitwa dnia

Panie Boże, który widzisz serca i sprawiedliwie oceniasz każdy nasz czyn, daj mi łaskę wrażliwości na bliźniego w jego potrzebie, odwagę, by dzielić się tym, co posiadam, i mądrość, by żyć życiem zgodnym z Twoim Słowem. Uczyń mnie człowiekiem, który słucha i wierzy, który troszczy się o sprawiedliwość i realizuje miłość w czynach. Amen.

Podsumowanie: Słuchać i czynić

Dzisiejsza liturgia (Am. 6, Ps. 146, 1 Tm 6, Łk 16) to spójne przesłanie: miłosierdzie i sprawiedliwość to nie opcja, ale fundament wiary. Bóg ostrzega przed duchową beztroską i wygodnictwem, które prowadzą do duchowej śmierci. Prawdziwa wiara poznaje się po tym, że jest w niej miłość czynna, a dowodem słuchania Słowa jest przekraczanie progu do cierpiącego brata.

Komentarze

Prześlij komentarz