Ewangelia na dziś – 29 września 2025 | Święto Świętych Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała

 Słowo Boże na 29 września 2025: Niebo otwarte dla tych, w których nie ma podstępu.

Dzisiejsza liturgia prowadzi nas w świat aniołów i archaniołów, ale nie po to, by pokazywać nam odległą rzeczywistość. Wręcz przeciwnie: te teksty objawiają, że niebo i ziemia nie są od siebie oddzielone. Wszystko spina osoba Jezusa, który ogłasza, że Jego życie jest bramą do królestwa. Odpowiedź, jak wejść przez tę bramę, jest zaskakująco prosta: jak Natanael, trzeba mieć serce bez podstępu.

1. Pierwsze czytanie (Dn. 7, 9–10. 13–14)

Z Księgi proroka Daniela

„Patrzyłem, aż postawiono trony, a Przedwieczny zajął miejsce. Tysiąc tysięcy Mu służyło, a dziesięć tysięcy razy dziesięć tysięcy stało przed Nim… Patrzyłem w nocnych widzeniach: a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. (…) Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską… Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie…”

2. Psalm responsoryjny (Ps 138 (137).

„Będę Cię sławił, Panie, z całego serca… Będę śpiewał Ci psalm wobec aniołów, pokłon Ci oddam w Twoim świętym przybytku… Wszyscy królowie ziemi będą dziękować Tobie, Panie… i będą opiewać drogi Pana.”

 Refren: „Wobec aniołów psalm zaśpiewam Panu”.

Pełny tekst Psalmu dostepny jest tagże  Biblia Tysiąclecia online.

3. Aklamacja przed Ewangelią

„Alleluja, alleluja, alleluja. Błogosławcie Pana, wszyscy Jego aniołowie i wszyscy słudzy pełniący Jego wolę”.

4. Ewangelia według świętego Jana (J 1, 47–51)

„Jezus ujrzał, jak Natanael podchodzi do Niego, i powiedział o nim: «Oto prawdziwy Izraelita, w którym nie ma podstępu»… Odrzekł mu Jezus: «Widziałem cię, zanim cię zawołał Filip, gdy byłeś pod figowcem»… Odpowiedział Mu Natanael: «Rabbi, Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś Królem Izraela!»… Potem powiedział do niego: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ujrzycie niebiosa otwarte i aniołów Bożych wstępujących i zstępujących nad Syna Człowieczego.»”

Komentarz merytoryczny: Od ciekawości do objawienia

Dzisiejsze czytania to opowieść o tym, jak Bóg objawia się tym, którzy szukają Go ze szczerym sercem.

  1. Chwała, która trwa wiecznie. Pierwsze czytanie z Księgi Daniela ukazuje majestat Boga jako Przedwiecznego. Tysiące aniołów służą Mu, a Jego panowanie jest wieczne. To jest fundament naszej wiary: Bóg, któremu służymy, jest wiecznym i wszechmocnym władcą. To On wysyła swojego Syna, by połączyć niebo i ziemię.

  2. Szczere serce Natanaela. Natanael, podchodząc do Jezusa, jest pełen szczerości, choć początkowo sceptyczny: „Coś dobrego może być z Nazaretu?”. Jednak Jezus, widząc jego czyste serce, ujawnia mu, że zna go z jego najbardziej osobistego momentu – modlitwy pod figowcem. To intymne poznanie przełamuje opór Natanaela i prowadzi go do pełnego, bezwarunkowego wyznania wiary: „Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś Królem Izraela!”.

  3. Jezus, nowa drabina do nieba. W Ewangelii Jezus nawiązuje do wizji Jakuba, w której zobaczył drabinę łączącą ziemię z niebem. Jezus ogłasza, że to On sam jest tą drabiną. To On jest centrum, wokół którego krąży cała misja aniołów. Bez Niego nie ma dostępu do Ojca.

  4. Święto Archaniołów: nasi orędownicy. Święto Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała przypomina, że niebo jest blisko. Archanioł Michał walczy o dobro i prawdę, Gabriel przynosi radosne przesłania, a Rafał towarzyszy w naszych podróżach, uzdrawiając. Ich misja pokazuje, że nie jesteśmy sami w naszej wędrówce, a nasze życie nie odbywa się w duchowej próżni.

Modlitwa dnia

Boże, który w cudowny sposób wyznaczasz aniołom i ludziom zadania, spraw, abyśmy, tak jak aniołowie, służyli Tobie z oddaniem, a Twoi wysłannicy strzegli nas na drodze do zbawienia. Daj mi serce szczere jak Natanaelowi, abym z radością mógł wyznać, że jesteś Królem i Zbawicielem. Amen.

Podsumowanie: Niebo dotyka ziemi.

Dzisiejsza liturgia (Dn. 7, Ps. 138, J 1) to spójne przesłanie: niebo jest otwarte, a Bóg wkracza w nasze życie, by objawić nam swoją chwałę. Rolą aniołów, a szczególnie Archaniołów, jest pośredniczenie między światem boskim a ludzkim. Jezus Chrystus jest „drabiną”, która łączy te dwa światy. Naszym zadaniem jest przyjąć tę prawdę ze szczerym sercem, ufając, że Bóg widzi nas, nawet w najskrytszych momentach, i pragnie objawić nam siebie.

Komentarze

Prześlij komentarz