Ewangelia na dziś – 17 października 2025 (Łk 12, 1–7). Komentarz biblijny o Odwadze w prawdzie i Usprawiedliwieniu z wiary.

 Słowo Boże na 17 października 2025: Odwaga w prawdzie i obietnica łaski.

Przeczytaj Ewangelię na dziś (Łk 12, 1–7). Komentarz biblijny na 17 października o Odwadze w prawdzie i Usprawiedliwieniu z wiary Abrahama (Rz 4). Nie lękajcie się obłudy!

Dzisiejsza liturgia łączy dwie potężne nauki: apostolską prawdę o usprawiedliwieniu z łaski (List do Rzymian) z surowym wezwaniem Jezusa do odwagi w wyznawaniu wiary (Ewangelia). Uczy nas, że nasza siła nie tkwi w doskonałości uczynków, lecz w Bożym przebaczeniu. To doświadczenie łaski ma prowadzić do życia w pełnej prawdzie, wolnym od lęku przed ludzkim osądem i obłudą.

1. Pierwsze czytanie (Rz 4, 1–8)

Z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian – Uwierzył Abraham Bogu.

„Zapytajmy więc, co zyskał Abraham, przodek nasz według ciała. Jeżeli bowiem Abraham został usprawiedliwiony z uczynków, ma powód do chlubienia się, ale nie przed Bogiem. Bo cóż mówi Pismo? Uwierzył Abraham Bogu i zostało mu to poczytane za sprawiedliwość. Otóż temu, który pracuje, poczytuje się zapłatę nie tytułem łaski, lecz należności. Temu jednak, który nie wykonuje pracy, a wierzy w Tego, co usprawiedliwia grzesznika, wiarę jego poczytuje się za tytuł do usprawiedliwienia”.

2. Psalm responsoryjny (Ps. 32 (31), 1–2. 5. 11)

Refren: „Tyś mą ucieczką i moją radością”.

„Szczęśliwy człowiek, któremu odpuszczona została nieprawość, a jego grzech zapomniany. Szczęśliwy ten, któremu Pan nie poczytuje winy, a w jego duszy nie kryje się podstęp. Grzech wyznałem Tobie i nie ukryłem mej winy. Rzekłem: «Wyznaję mą nieprawość Panu», a Ty darowałeś niegodziwość mego grzechu. Cieszcie się i weselcie w Panu, sprawiedliwi, radośnie śpiewajcie wszyscy prawego serca.”

Pełny tekst Psalmu dostępny jest także  Biblia Tysiąclecia online.

3. Aklamacja przed Ewangelią (por. Ps. 33,22)

„Alleluja, alleluja, alleluja. Niech Twoja łaska, Panie, będzie nad nami, jako my ufamy Tobie.”

4. Ewangelia według św. Łukasza (Łk 12, 1–7)

Gdy tłumy się gromadziły, Jezus zaczął mówić do swoich uczniów: „Strzeżcie się przede wszystkim kwasu faryzeuszów, to znaczy obłudy. Nic nie ma ukrytego, co by nie wyszło na jaw, ani tajnego, o czym by się nie wiedziano. … Wszystko, co powiedzieliście w ciemności, będzie słyszane w świetle, a co wyszeptaliście do ucha w sypialni, będzie głoszone na dachach. Mówię wam, przyjaciołom: Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, a potem nic więcej uczynić nie mogą. Pokażę wam, kogo macie się bać: bójcie się Tego, który po zabiciu ma moc wrzucić do piekła. Tak, powiadam wam, Jego się bójcie! Czyż nie sprzedaje się pięciu wróbli za dwa asy? A jednak żaden z nich nie jest zapomniany w oczach Bożych. Nawet włosy na głowie macie wszystkie policzone. Nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli”.

Komentarz merytoryczny: Wiara uwalnia od lęku.

Dzisiejsze Słowo Boże buduje most między Bożym miłosierdziem a naszą gotowością do życia w wolności i prawdzie.

  1. Fundament Łaski (Rz 4 i Ps. 32). Paweł, cytując historię Abrahama, głosi kluczową prawdę: usprawiedliwienie jest darem wiary, a nie zapłatą za uczynki. Ten, kto ufa Bogu (jak Abraham, a Dawid w Psalmie), otrzymuje dar darowania grzechów. To jest fundament. Skoro Bóg darował nam winę z łaski, nie musimy się już lękać własnej niedoskonałości ani szukać uznania u ludzi.

  2. Kwas Obłudy i Światło Prawdy. Jezus przestrzega przed „kwasem faryzeuszów”, czyli obłudą. Obłuda to próba ukrycia wewnętrznej nieczystości pod maską zewnętrznej religijności (jak wczorajsza Ewangelia). Jezus obiecuje, że żadna obłuda się nie ostoi: wszystko, co jest ukryte, wyjdzie na jaw. To wezwanie do autentyczności w każdym czynie i słowie.

  3. Właściwa Bojaźń (Łk 12, 4–5). Jezus zachęca do odwagi: „Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało”. To odwaga płynąca z pewności zbawienia. Jedyne, czego należy się bać, to utrata życia wiecznego – czyli odrzucenie Tego, który ma moc nad duszą i ciałem. Bojaźń Boża nie jest paraliżującym strachem, ale szacunkiem i miłością do Tego, który jako jedyny może nas sądzić w pełni.

  4. Boża Troska (Łk 12, 6–7). Ostatnie słowa to pocieszenie i gwarancja: Skoro Bóg pamięta o wróblach, tym bardziej troszczy się o nas. Bóg, który usprawiedliwia grzesznika (Rz 4), jest tym samym Bogiem, który policzył każdy nasz włos. Ufność w Jego wszechogarniającą troskę i miłość uwalnia nas od lęku przed obłudą, ludzkim osądem i śmiercią.

Modlitwa na dziś

Panie Jezu, który usprawiedliwiasz grzesznika i znasz moje serce, dziękuję Ci za dar Twojej łaski. Uwolnij mnie od kwasu obłudy i lęku przed osądem innych. Daj mi odwagę żyć w pełnej prawdzie i wyznawać Cię jako jedyną Drogę. Niech moja wiara, oparta na Twojej miłości, uwalnia mnie od strachu i prowadzi do radości sprawiedliwego. Amen.

Podsumowanie: Od łaski do odwagi.

Dzisiejsza liturgia (Rz 4, Ps. 32, Łk 12) jest lekcją: Boże przebaczenie (usprawiedliwienie z wiary) daje nam odwagę, by żyć w prawdzie. Nie musimy kryć się za fasadą ani lękać ludzi. Jesteśmy ważniejsi niż wiele wróbli i powołani do życia bez obłudy. Niech nasza ufność w Bożą łaskę będzie źródłem wolności.

Komentarze

Prześlij komentarz